-Ja chciałabym, żebyś mnie nauczyła jak robić coś siłą umysłu.-powiedziałam
-Och to dobrze! Jestem w tym niezła.-odparła Ara
Pokazała mi jak unosi kamień z dna jeziora. Patrzyłam w to zafascynowana. Przyszła moja kolej.
-Oczyść swój umysł i skoncentruj się na tym kamieniu.- powiedziała Ara
Próbowałam, ale nie mogłam całkowicie oczyścić swojego umysłu. Ciągle miałam w głowie myśl, że Szarka nie wróci.
-Och Aro! Gdybyś mogła mnie nauczyć jak porozumieć się z osobą, która jest daleko i jest częściowo wściekła na wszystkich to byłoby inaczej!- załkałam
-Co inaczej?- spytała Ara
-Bo wiesz moja siostra Szarka uciekła nie wiadomo dokąd. Może nie wrócić a to moja siostra!- odparłam
-Na to przyjdzie czas. Spokojnie, nie nauczę cię tego, ale sama zobaczę gdzie jest.-powiedziała Ara
-Och dziękuję!-krzyknęłam
Teraz mi się udało podnieść kamień na wysokość około 4 metrów. Ara mnie pochwaliła i zaczęła szukać Szarki umysłem.
-Mam ją! Jest w Górach Przepowiedni z Twoją mamą.- odparła Ara
-dziękuję ci Aro! Teraz jestem spokojna. Zaprzyjaźniłyśmy się tak?- spytałam
-Tak-powiedziała Ara
-To poproszę cię o Eliksir Nieśmiertelności.-powiedziałam
-Dla siebie?-spytała wilczyca
-Nie. Dla mamy.
<< Aro? Może być?>>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz