Skierowałem wzrok przed siebie i westchnąłem ciężko.
-Mów mi Macho.
-To twoje prawdziwe imię? - spytała dociekliwie.
-A ty jak się nazywasz? - zmieniłem temat.
-Kirima, w skrócie Kira.
Skinąłem łbem.
-Mam nadzieję Kirimo, że będzie się tutaj czuła... Ymm... Dobrze. - posłałem jej lekki uśmiech.
Wadera odwzajemniła uśmiech, po czym zaczęła odchodzić. Uznałem to za znak, iż nie chce już więcej ze mną rozmawiać, a więc sam ruszyłem w przeciwnym kierunku.
-Zaczekaj! - krzyknęła zmieszana, podbiegając do mnie.
(Kirima? Wiem, że nudne, ale nie wiedziałem, co napisać ;c)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz