Nie rozumiałem czemu gonię Bastili i Rokana. Al czy musiałem to rozumieć? Chyba najważniejsze jest to, że przeżyliśmy, że... możemy się śmiać, bawić i... przyjaźnić się. Nawet ja i Rokan. Mimo, że nie zaczęliśmy najlepiej...
-Gonisz- powiedziałem do Bastili i zawróciłem, uciekając przed waderą. Wadera złapała Rokana, a ten w kilka chwil ją dogonił i, jakby nie mogąc się powstrzymać, pocałował waderę. Odwróciłem łeb. Całkowicie to rozumiałem. Nagle coś dotknęło mnie w bok.
-Gonisz! -powiedział Rokan. Nawet śmiejąc się zachowywał ten silny, dumny głos.
Bastili? Rokan?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz