Przechadzałam się po parku Tajo, oglądałam tereny watahy. Tu jest naprawdę pięknie, pomyślałam. Szłam zamyślona i nagle wpadłam na kogoś. Bardzo się wystraszyłam. Cofnęłam się i spojrzałam na wilka. Odetchnęłam z ulgą, gdy zobaczyłam, że to wilki z mojej watahy.
- Przepraszam – bąknęłam zmieszana.
- Nic nie szkodzi. Czy należysz do Watahy Podmuchu Wiatru? – spytał nie rozpoznając mnie. Pokiwałam głową. Jego oczy rozbłysły. – To ty jesteś tą nową? – zaskoczona, że tak szybko się połapał, ponownie przytaknęłam. – Witaj, mam na imię Macho, a ty?
- Se… Sefira – wyjąkałam.
- Nieśmiała jesteś. – wyszczerzył zęby w uśmiechu. – Nie martw się, nic ci się tutaj nie stanie.
- Dzięki za słowa otuchy – powiedziałam z lekką ironią w głosie. Polubiłam go praktycznie od razu.
- Czemu chodzisz zupełnie sama?
- No, jak na razie poznałam tylko Bastili i ciebie, nie miałam jeszcze okazji na zawieranie nowych przyjaźni – odpowiedziałam z przekąsem.
- Czy mogę się do ciebie przyłączyć?
Macho?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz