Patrzyłem na wilka jak na idiotę.Szczerze był istnym wulkanem energii.Mimo wszystko nie narzekałem na jego towarzystwo.Krótko mówiąc dało się go znieść.Po chwili wędrówki weszliśmy do jakiejś jaskini,była całkiem znośna.
Rozejrzałem się leniwie po czym skierowałem wzrok ku Lukowi.Nie słynąłem z gadatliwości więc cicho zasiadłem na zimnej podłodze.W pewnym momencie jakiś wilk wparadował do jaskini.
<Luke?Co dalej?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz