Po sytuacji która zaszła w jej jaskini poczułem u siebie ogromną zmianę spoglądania na świat i zachowywania się. Byłem jak nowo narodzony, nie było już tego starego Dragona który niósł za sobą złość, smutek, agresję i nie tylko...Cieszył mnie fakt że będę mógł dziś się spotkać z Ariel, nie miałem czasu gdybać czy mnie lubi czy nie. Za nim miało dojść do spotkania, szykowałem się bardzo długo. Gdy już dotarłem do jej jaskini, wtedy akurat wychodziły stamtąd rozweselone Kiara i Czika które szeptały do siebie i zarazem się śmiały, nie zwracałem na to uwagi ponieważ byłem zafascynowany tym spotkaniem.
-Witaj Dragon...-powiedziała podchodząc do mnie Ariel.
-Cześć, pięknie wyglądasz.-odparłem patrząc się z zachwytem na waderę.
-Dzięki.-odparła zawstydzona.
-To dokąd chcesz iść?-spytałem nie odrywając od wadery wzroku.
-Może do Alei Miłości? Kocham to miejsce.
-Dla ciebie wszystko.-odpowiedziałem zmieszany bo nie przepadałem za tym miejscem, no ale może z Ariel będzie inaczej.
Za nim mieliśmy tam dojść to gadaliśmy o nas i w ogóle chodź bardzo nie chciałem by doszło do tematu rodzinnego ponieważ to nie był dla mnie łatwy temat ale w porę doszliśmy do Alei Miłości i zaczęliśmy fascynować się tym miejscem, co faktycznie było bajecznie a zwłaszcza dla nas. Nie spodziewanie Ariel przytuliła się do mnie, to było miłe uczucie.
-Dragon...-zaczęła cicho wadera.
-Tak?-zapytałem drżącym głosem.
Ariel?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz