Od Szarki do Melody

Po tych słowach wzruszyłam się. Chciało mi się płakać ze szczęścia, ale zamiast tego powiedziałam: 
-Melody, więc jednak o mnie nie zapomniałaś.-A jeśli chodzi o tą jaskinie, to nie zależy mi na tym by była duża i przestronna. Możemy ją zmienić, ale tylko wtedy, jeśli będziemy w niej wszyscy razem. 
Melody uśmiechnęła się i a potem przytuliłyśmy się i wróciłyśmy do jaskini gdzie Elandiel stał przy wejściu. Opowiedziałyśmy co się wydarzyło tego dnia i poszliśmy spać, bo jutro nowy dzień.